İlham Əliyevin reytinqi hədsiz dərəcədə artıb və şəxsən onu heç nə təhdid etmir.
AzerTimes xəbər verir ki, bu sözləri rusiyalı ermənipərəst politoloq Modest Kolerov erməni mediasına müsahibəsində Azərbaycanda növbədənkənar prezident seçkisinin təyin edilməsi ilə bağlı danışarkən deyib.
O bildirib ki, Zəngəzur məsələsi ilə bağlı İlham Əliyev Heydər Əliyevin 30 il əvvəl qarşısına qoyduğu problemi, yəni Türkiyə və Azərbaycanın birləşməsi məsələsini yenidən gündəmə gətirib.
Buna baxmayaraq, o, bu seçkinin “Ermənistana təcavüzü legitimləşdirmək üçün” olduğu barədə iddiaları qəbul etməyib:
“Bakıda dəfələrlə gündəmə gətirilən Zəngəzur dəhlizi onların daxili məsələsidir, ancaq formal mənada. Aydındır ki, həmin dəhlizə nəzarət təkcə Naxçıvanla birbaşa quru əlaqə yaratmaq deyil, həm də 2 məsələni həll etmək məqsədi daşıyır: birincisi, Naxçıvana nəzarəti 100 faiz bərpa etmək – indi Azərbaycan bunu Türkiyə ilə bölüşməlidir, bu da Naxçıvanın coğrafi baxımdan uzaq olması ilə bağlıdır. İkinci: dəhliz müəyyən edildikdə, Heydər Əliyev ideyasına, Türkiyə ilə Azərbaycanın hansısa formatda birləşməsi ideyasına qayıtmaq üçün heç bir maneə olmayacaq. Bunun üçün İlham Əliyevə geniş azadlıq lazımdır. Mən Azərbaycan müxalifətinin Azərbaycanda 2024-cü il fevralın 7-nə təyin edilmiş seçkilərlə bağlı səsləndirdiyi fikirlərə ciddi yanaşmıram – saxtakarlıqdan danışırlar. Əliyev artıq qalib gəlibsə, niyə saxtakarlığa əl atmalıdır? İnsanlar onsuz da onu seçməkdən məmnun olacaqlar. Onun növbədənkənar seçkilərə getməsi özünə maksimum sərbəstlik vermək istəməsindən xəbər verir. Və düşünməli və başa düşməlisiniz ki, o, hansı problemi həll etmək üçün bu sərbəstliyi əldə etmək istəyir. Ermənistanla bağlı bunu Zəngəzur itkisi ilə ifadə etmək olar”.
Kolerov bildirib ki, İlham Əliyev İrəvanı almaq istəyir, ona görə də Zəngəzuru alanda İrəvanda Allaha şükür edəcəklər ki, o, hər şeyi götürməyib:
“Bu, ümumi metodologiyadır. Məndə belə bir təəssürat var ki, Əliyev Ermənistana hücum etməkdən qorxmağı dayandırıb. Delimitasiya və demarkasiya ilə bağlı danışıqlara fikir vermək lazım deyil – bu, belə bir şərti hadisədir. Zəngəzurdan keçən nəqliyyat dəhlizi mütləq sərhəd nöqtələri ilə qeyd olunmur. Qarabağa qədər Zəngəzurda 41-42 min yerli erməni yaşayırdı, sonra orada 7 min nəfər qalmışdı, İndi Gorusda, Qafanda Qarabağdan olan qaçqınlar var, amma təbii ki, onlar gedəcəklər. Təsəvvür edirsinizmi, Zəngəzurun dağlıq, nəhəng ərazisində bu qədər az əhali… Zəngəzurdan, köhnə yoldan keçirsiniz və orada şəhərlərdən başqa heç bir yaşayış məntəqəsi görmürsünüz”.
Rus ekspertin fikrincə, məhz bu məqamda azərbaycanlıların geri qayıtması məsələsinin qaldırılması təsadüf deyil. Onun iddiasına görə, hakimiyyət Zəngəzuru saxlamaq üçün heç bir addım atmır, üstəlik, Zəngəzuru saxlamaq üçün kifayət qədər əhali yoxdur:
“İnsanlar çıxıb gedirlər. İrəvan zəiflik göstərdi və o zəiflik təhrik edir: hücumlar, irəliləyiş, genişlənmələr davam edəcək. Amma Ermənistanda bu təhlükəyə qarşı heç bir daxili, psixoloji, siyasi reaksiya görmürəm”.
Onun fikrincə, ermənilərdə pafos, vətənpərvərlik hissi artıq qalmayıb:
“Gəlin əlimizi ürəyimizin üstünə qoyaq: əminsinizmi ki, ermənilər öz dövlətçiliyini qorumaq istəyirlər? İstanbula hər il 60-70 min erməni gedir, onlar şəhərləşirlər, İstanbulda artıq erməni məhəlləsi var. Rusiyada, Soçidə, Rostovda o qədər gözəl, varlı, xoşbəxt erməni ailələri var ki: rusca danışan və o mühitdə özünü çox yaxşı hiss edən gözəl erməni gözəlləri. Təbii ki, bayramlarda erməni kilsəsinə gedirlər, amma məncə, daha dili bilmirlər”.
O, Paşinyanın ümidini Fransaya bağlamasına da diqqət çəkib:
“Düşünürəm ki, Ermənistan ona dövlət olaraq lazım deyil… Dövlət üçün döyüşən adam torpaq uğrunda mübarizə aparır, o torpağı abadlaşdırır, möhkəmləndirir… Məndə Nikol Vovayeviçin Zəngəzuru saxlamaq istəyi haqda bir təəssürat yoxdur. Ən pisi odur ki, onun alternativi yoxdur, formalaşmayıb. Əzizim Robert Sedrakoviç nəticə əldə edə bilmədi… Mən ona hörmət edirəm, amma göstərdiyi nəticə pis oldu: seçicilərin on faizi ciddi nəticə deyil”.