Qafqazda yeni tufan. Qarabağda yeni eskalasiya var. Artıq bəzi şərhçilər bunu Üçüncü Qarabağ müharibəsi adlandırmağa tələsirlər. Beləliklə, 2023-cü ilin “isti sentyabrından” bəzi təəssüratları ümumiləşdirməyə çalışaq.
AzerTimes xəbər verir ki, bunu rusiyalı politoloq Sergey Markedonov deyib.
“Münaqişədə “stavkalar” kəskin şəkildə artırılıb. Azərbaycan bəyan edir ki, antiterror tədbirləri aparır və Qarabağda asayişin bərpası zəruridir. Bu da əslində onun Ermənistanla qarşıdurmaya son qoymaq istəyi deməkdir. Elə bir son ki, Bakıya sərfəli olacaq. Yəqin ki, ölkə rəhbərliyi bütün qeyri-müəyyənliklərə son qoymaq, məsələyə yekun aydınlıq gətirmək və Qarabağ məsələsini bağlamaq qərarına gəlib. Artıq bir neçə ildir ki, Azərbaycanın bu yolda heç bir ciddi maneəsi yoxdur. Maneələrin olmamasının səbəbləri müxtəlifdir və dəfələrlə təsvir edilib. Təfərrüatlı şəkildə təkrarlamağa ehtiyac yoxdur, gəlin onu bəndlərlə qeyd edək: Ermənistan zəifdir, Rusiya diqqətini Ukraynaya yönəldib və 2022-ci ildən sonra Ankara-Bakı türk tandemindən daha çox asılıdır.
Bəs Paşinyan daxili cəbhədə baş çıxara biləcəkmi? Ağsaqqallar Şurasına seçkilərlə bağlı böhran belə bir ssenarinin həyata keçirilməsinə imkan yaradır. Bununla belə, “miatsum-1988” ssenarisinin təkrarına inanmaq çətindir, Ermənistan cəmiyyəti özü də münaqişədən yorulub və məğlubiyyəti qismən qəbul edib. Kim yeni Vardan Mamikonyan olacaq? Marutyan? Tevanyan? Ritorik suallar! Rus siyasətçisi Aleksandr Andreyeviç Bezborodko gənc diplomatlara demişdi ki: “Bilmirəm sizin vaxtınızda necə olacaq, amma bizim dövrümüzdə Avropada heç bir top icazəmiz olmadan atəş açmağa cəsarət etmədi”. Bu prinsip böyük qüdrətin bütün mahiyyətini təşkil edir. Təəssüf ki, həm 2020, həm də 2023-cü ildə silahlar Moskvanın razılığı olmadan açıldı. “Rusiya xəbərdardır” versiyasını qəbul etsək də (baxmayaraq ki, bu, artıq bir neçə dəfə təkzib edilib), bu, əslində heç nəyi dəyişmir. Aydındır ki, Rusiya sülhməramlıların missiyasını – həm moderator, həm də müstəsna rolumuzu – eyni zamanda Bakıda və İrəvanda uzatmaq istəyir. Təəssüf ki, bu mövzuda başqa fikirlər də ola bilər. Rusiya genişmiqyaslı müdaxiləyə tab gətirə bilməz (2008-ci ilin avqustunda “beş günlük müharibə” kimi). Və belə bir seçimin düzgünlüyünün lehinə minlərlə səbəb var. Yeganə problem odur ki, siyasət elm deyil və burada rasional mülahizələr öz yerini emosional mülahizələrə verir. Şəxsiyyəti, ərazini, milli işi qorumaq bəzən (və hətta çox vaxt) böyük dövlətlərin planlarını poza bilər”, – o bildirib.