Əslində, mən çox darıxıram ailəm üçün – Şəhidlərin xatirəsinə həsr olunmuş “Olmayan Bir Müsahibə …”

Azərbaycan yazıçı Nərminə Məmmədzadə Trend Life-a ikinci Qarabağ müharibəsi şəhidlərinin xatirəsinə həsr olunmuş “Olmayan Bir Müsahibə …” adlı silsilə materiallar təqdim edir.

Bu material Məmmədov İkram Ehtiram oğluna həsr edilib…

– Salam, mənim balaca dostum.

– Salam, necəsiniz?

– Səni görməyə çox şadam, İkram.

– Mən də sizi.

– Gəl səninlə söhbət edək.

– Müharibədən?

– Yox, lazım deyil. Başqa şeylərdən.

– Mənim o qədər də biliyim yoxdur (gülür).

– İnsanın böyük və təmiz ürəyi olanda başqa şeylər o qədər də lazım deyil.

– Ola bilər (gülümsəyir). Siz hamı ilə belə danışırsınız?

– Bəli, çalışıram. Niyə soruşdun ki?

– Heç, maraqlıdır. Buralarda uşaqlar çoxdur, yəqin onlar da istəyər sizinlə danışsın.

– Təki istəsinlər. Ay, İkram, deyəsən sən məni sorğu – suala tutmusan, mən səni yox.

– Hə, mənə nə isə tanış olmayanda belə edirəm (gülür).

– Yaxşı, gəl səndən danışaq. Bax, mən bilirəm ki, sən həyətdə qırqovul saxlayırdın. Niyə məhz o quşları?

– Gözəl quşlardır, nə bilim bir neçəsin saxlamışdım, onları yedizdirirdim, yaxşı baxırdım onlara (gülür).

– Evdə adətən nə ilə məşğul idin?

– Mən özümə velosiped düzəltmişdim, hətta atama dedim ki, heç kimə vermə, evə gayıdanda sürəcəyəm… Amma qismət olmadı…

– İkram, evə nə zaman axırıncı dəfə zəng etdin?

– Oktyabrın 12-də. Sağollaşmağa.

– Niyə? Ürəyinə danmışdı?

– Hə… Nə isə hiss elədim ki həmişəki kimi olmayacaq. Müharibə pis şeydir…


– Bilirəm… Axı sən könüllü getdim, ay İkram!

– Hə, bəs neynəyim? Mən də getməsəm, kim gedər.

– Sən mənim balaca qəhraman dostumsan…

– Çox sağ olun.

– İkram, olar soruşum, sənin arzun nə idi?

– Mən istəyirdim ki, hüqüq mühafizə orqanlarında polis vəzifəsində çalışım.

– Nə maraqlı! Deməli, polis. Məncə səndən gözəl polis işçisi olardı.

– Məncə də. Amma mən qaldım Füzülidə… Neytral zonaya düşdük, oradan da çıxa bilmədik… Bilmirsiniz, məni tapdılar?

– Bəli, əzizim, əlbəttə! Qələbə bizimdir, torpağlarımızı sənin kimi mərd, heçnədən qorxmayan igidlər gaytardı.

– Onu bilirəm, buralarda da söhbətlər gedir (gülür).

– İnstagram səhifənə baxırdım, qəşənq mahnılar, videoların var. Deyəsən ritmli mahnılardan xoşun gəlir?

– Hə, çox. Ürəyimə yatır belə musiqi.

– Bir video gözümə sataşdı, orada olan sözlər.

– Hansı?

– “Gedirəm insanlar olmayan yerə”… O nə yerdi, İkram?

– Yəqin o müharibə idi… Çünki oktyabrın 13-də mən artıq Füzüliyə govuşmuşdum, amma düşmənləri ətrafımda hiss edə bilirdim. Mən sanki onları yuxardan izləyirdim. O zaman o yer insanlarla dolu deyildi…

– Bəs indi?

– İndi mələklərlə doludur (gülümsəyir).

– İkram, deyiləsi sözün var?

– Əslində, mən çox darıxıram ailəm üçün. Bir də yarımçıq qalan arzularım üçün…

– İkram, mən də sənin üçün darıxacağam..

Teqlər: